Η επιμέλεια του τέκνου είναι μία εκ των τριών λειτουργιών της γονικής μέριμνας (οι άλλες δύο οι είναι:

• Η διοίκηση της περιουσίας του και
• Η εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του).

Περιλαμβάνει ιδίως:

• Την ανατροφή,
• Την επίβλεψη
• Την μόρφωση,
• Την εκπαίδευση και
• Τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του.

Η επιμέλεια, ως μέρος του περιεχομένου της γονικής μέριμνας, ασκείται και από τους δύο γονείς από κοινού. Σε περίπτωση διαζυγίου ή  ακυρώσεως του γάμου η άσκηση της γονικής μέριμνας εν γένει ρυθμίζεται από το δικαστήριο.

Όταν το δικαστήριο καλείται να αποφασίσει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας πρέπει να έχει ως αποκλειστικό οδηγό σωματικό, υλικό, πνευματικό, ψυχικό και ηθικό και, γενικά, κάθε είδους συμφέρον του ανηλίκου, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μία ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα, χωρίς διακρίσεις εξαιτίας φύλου, φυλής, γλώσσας, θρησκείας, κοινωνικής προέλευσης, περιουσιακής κατάστασης των γονέων.

Το συμφέρον του τέκνου είμαι μία αόριστη νομική έννοια και προς διαπίστωσή του λαμβάνονται υπόψη και αξιολογούνται διάφορα στοιχεία και περιστάσεις και εξειδικεύεται από το δικαστήριο.

Έτσι, αρχικά η υπαιτιότητα ενός γονέα ως προς τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης ή ως προς την έκδοση του διαζυγίου είναι ανεξάρτητη ως προς την κρίση του συμφέροντος του ανηλίκου. Ωστόσο, μπορεί να κριθεί διαφορετικά, εφόσον η συμπεριφορά του υπαιτίου επηρεάζει την άσκηση της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας, εάν λόγω της έκτασης και της βαρύτητας της υπαίτιας αυτής συμπεριφοράς, δηλωτικής για το χαρακτήρα του υπαιτίου και της εν γένει προσωπικότητάς του, προκύπτει αντίθεση με το συμφέρον του ανηλίκου.

Ο γονέας που δεν ασκεί την επιμέλεια διαφωνεί με κάποια πράξη που σχετίζεται με αυτήν, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη λήψη κάθε πρόσφορου μέτρου.

Ευδοξία Καλπατσινίδου